Page 4 - Een wolk veegt de maan
P. 4
5
schoonheid. Dat moment van
de in beelden geschilderde
schoonheid. Dat moment van de in beelden geschilderde
nu-heid. En als je maar genoeg haiku’s hebt gelezen, komt
s je maar genoe
g haiku’s hebt gelezen, komt
nu-heid. En als je maar genoeg haiku’s hebt gelezen, komt
er vast een moment dat je het zelf eens wilt proberen, al wis
ent dat je het z
elf eens wilt proberen, al wist
er vast een moment dat je het zelf eens wilt proberen, al wist
ik bij voorbaat dat ik nooit de oude meesters zou evenaren.
t dat ik nooit d
e oude meesters zou evenaren. Toch was het leuk om een poging te doen. Het is dus begon-
Toch was het leuk om een poging te doen. Het is dus begon-
nen als een experiment.
ls een
experiment. Dat ik over de natuur zou schrijven, was meteen al vanzelf-
at ik over de natuur zou schrijven, was meteen al vanzelf-
sprekend. Mijn band met diezelfde natuur is namelijk heel
band met dieze
lfde natuur is namelijk heel
sprekend. Mijn band met diezelfde natuur is namelijk heel
sterk. Dat komt omdat ik midden in het Veluwse bos ben
mt omdat ik mi
dden in het Veluwse bos ben
sterk. Dat komt omdat ik midden in het Veluwse bos ben
opgegroeid. De geuren en geluiden van het bos hebben mi
e geuren en gel
uiden van het bos hebben mij
opgegroeid. De geuren en geluiden van het bos hebben mij
gevormd. Vogelgeluiden hebben mijn eerste stapjes op deze
geluiden hebben
mijn eerste stapjes op deze wereld begeleid. En wat was er mooier dan de zon die in vlek-
wereld begeleid. En wat was er mooier dan de zon die in vlek-
jes uiteenspatte op lichtgroen beukenblad? In de schemering
te op lichtgroen
beukenblad? In de schemering
jes uiteenspatte op lichtgroen beukenblad? In de schemering
ging ik met mijn ouders
ietsen en dan zagen wij reeën en
ik met
mijn ouders
ietsen en dan za
gen wij reeën en
ging ik met mijn ouders
ietsen en dan zagen wij reeën en
zwijnen. Prachtige levende wezens, die zich ophielden tusse
tige levende wez
ens, die zich ophielden tussen
zwijnen. Prachtige levende wezens, die zich ophielden tussen
de donkere stammetjes van het naaldhout. Ik voelde mij één
mmetjes van het
naaldhout. Ik voelde mij één
de donkere stammetjes van het naaldhout. Ik voelde mij één
met het bos. Die liefde voor de natuur en de eenheid ermee,
ie liefde voor d
e natuur en de eenheid ermee,
met het bos. Die liefde voor de natuur en de eenheid ermee,
is mij altijd bijgebleven en heb ik proberen te vangen in mijn
ijgebleven en he
b ik proberen te vangen in mijn
is mij altijd bijgebleven en heb ik proberen te vangen in mijn
haiku’s. Ik hoop dat u ze in mijn gedichtjes terug kunt vinden.
p dat u ze in mij
n gedichtjes terug kunt vinden.