Page 4 - Een wolk veegt de maan
P. 4

5 
schoonheid. Dat moment van 
de in beelden geschilderde 
schoonheid. Dat moment van de in beelden geschilderde 
nu-heid. En als je maar genoeg haiku’s hebt gelezen, komt 
s je maar genoe
g haiku’s hebt gelezen, komt 
nu-heid. En als je maar genoeg haiku’s hebt gelezen, komt 
er vast een moment dat je het zelf eens wilt proberen, al wis
ent dat je het z
elf eens wilt proberen, al wist 
er vast een moment dat je het zelf eens wilt proberen, al wist 
ik bij voorbaat dat ik nooit de oude meesters zou evenaren. 
t dat ik nooit d
e oude meesters zou evenaren. Toch was het leuk om een poging te doen. Het is dus begon- 
Toch was het leuk om een poging te doen. Het is dus begon- 
nen als een experiment. 
ls een 
experiment. Dat ik over de natuur zou schrijven, was meteen al vanzelf- 
at ik over de natuur zou schrijven, was meteen al vanzelf- 
sprekend. Mijn band met diezelfde natuur is namelijk heel 
 band met dieze
lfde natuur is namelijk heel 
sprekend. Mijn band met diezelfde natuur is namelijk heel 
sterk. Dat komt omdat ik midden in het Veluwse bos ben 
mt omdat ik mi
dden in het Veluwse bos ben 
sterk. Dat komt omdat ik midden in het Veluwse bos ben 
opgegroeid. De geuren en geluiden van het bos hebben mi
e geuren en gel
uiden van het bos hebben mij 
opgegroeid. De geuren en geluiden van het bos hebben mij 
gevormd. Vogelgeluiden hebben mijn eerste stapjes op deze 
geluiden hebben
 mijn eerste stapjes op deze wereld begeleid. En wat was er mooier dan de zon die in vlek- 
wereld begeleid. En wat was er mooier dan de zon die in vlek- 
jes uiteenspatte op lichtgroen beukenblad? In de schemering 
te op lichtgroen
 beukenblad? In de schemering 
jes uiteenspatte op lichtgroen beukenblad? In de schemering 
ging ik met mijn ouders 
ietsen en dan zagen wij reeën en 
ik met 
mijn ouders 
ietsen en dan za
gen wij reeën en 
ging ik met mijn ouders 
ietsen en dan zagen wij reeën en 
zwijnen. Prachtige levende wezens, die zich ophielden tusse
tige levende wez
ens, die zich ophielden tussen 
zwijnen. Prachtige levende wezens, die zich ophielden tussen 
de donkere stammetjes van het naaldhout. Ik voelde mij één 
mmetjes van het
 naaldhout. Ik voelde mij één 
de donkere stammetjes van het naaldhout. Ik voelde mij één 
met het bos. Die liefde voor de natuur en de eenheid ermee, 
ie liefde voor d
e natuur en de eenheid ermee, 
met het bos. Die liefde voor de natuur en de eenheid ermee, 
is mij altijd bijgebleven en heb ik proberen te vangen in mijn 
ijgebleven en he
b ik proberen te vangen in mijn 
is mij altijd bijgebleven en heb ik proberen te vangen in mijn 
haiku’s. Ik hoop dat u ze in mijn gedichtjes terug kunt vinden. 
p dat u ze in mij
n gedichtjes terug kunt vinden. 
































   2   3   4   5   6