Page 4 - Levenslang

10
dat hij vertrokken was; logisc
h natuurlijk. Maar ze nam het
dat hij vertrokken was; logisch natuurlijk. Maar ze nam het
mij ook kwalijk, tenminste, dat vermoed ik. Dit is nooit echt
, tenminste, dat
vermoed ik. Dit is nooit echt
mij ook kwalijk, tenminste, dat vermoed ik. Dit is nooit echt
uitgesproken tussen mijn moeder en mij, omdat over dit soort
ussen mijn moede
r en mij, omdat over dit soort dingen niet gepraat werd.
ngen niet gepraat werd.
Meestal was ik buiten. En
buiten. En als i
k al thuis was, zat ik op mijn
Meestal was ik buiten. En als ik al thuis was, zat ik op mijn
kamer met Lego en mijn He-man poppetjes te spelen. Ik had
en mijn He-man
poppetjes te spelen. Ik had
kamer met Lego en mijn He-man poppetjes te spelen. Ik had
een hele stad gebouwd en speelde teken
ilmscènes na met He-
stad gebou
wd en speelde tekenilmscènes na met He-
een hele stad gebouwd en speelde teken
ilmscènes na met He-
man en zijn tegenstander Skeletor, waar ik een paars kasteel
genstander Skele
tor, waar ik een paars kasteel
man en zijn tegenstander Skeletor, waar ik een paars kasteel
van had. Soms werd de stad vertrapt door mijn moeder, die
werd de stad ve
rtrapt door mijn moeder, die
van had. Soms werd de stad vertrapt door mijn moeder, die
helemaal door kon draaien. Woest uit haar ogen kijkend en
kon draaien. Wo
est uit haar ogen kijkend en
helemaal door kon draaien. Woest uit haar ogen kijkend en
met het schuim op haar lippen, verwoestte ze als een soort
op haar lippen
, verwoestte ze als een soort
met het schuim op haar lippen, verwoestte ze als een soort
Godzilla mijn stad. Ze gaf me nog wat tikken na, waarna ik
stad. Ze gaf me
nog wat tikken na, waarna ik
Godzilla mijn stad. Ze gaf me nog wat tikken na, waarna ik
meestal in een hoekje ging zitten huilen. Nadat mijn moeder
hoekje ging zit
ten huilen. Nadat mijn moeder
meestal in een hoekje ging zitten huilen. Nadat mijn moeder
was uitgeraasd stond ze soms met een lege blik wild in en uit
stond ze soms me
t een lege blik wild in en uit
was uitgeraasd stond ze soms met een lege blik wild in en uit
te ademen. Dat zag er dan zo vreemd uit dat ik erom moest
zag er dan zo
vreemd uit dat ik erom moest lachen. Dan werd ze weer helemaal gek.
hen. Dan werd ze weer helemaal gek.
Ik kreeg wel klappen thuis maar terugkij
lappen thuis ma
ar terugkijkend was het geen
Ik kreeg wel klappen thuis maar terugkijkend was het geen
zware kindermishandeling. Ik leerde later jongens kennen die
shandeling. Ik l
eerde later jongens kennen die
zware kindermishandeling. Ik leerde later jongens kennen die
veel hardere klappen kregen. Het is meer hoe mijn moeder
klappen kregen.
Het is meer hoe mijn moeder
zware kindermishandeling. Ik leerde later jongens kennen die
veel hardere klappen kregen. Het is meer hoe mijn moeder
deed en de blik in haar ogen waardoor je het idee kreeg dat je
in haar ogen wa
ardoor je het idee kreeg dat je
eed en de blik in haar ogen waardoor je het idee kreeg dat jlaatste uur geslagen had. Totale gestoordheid, een monster.
tste uur geslagen had. Totale gestoordheid, een monster.
Verder herinner ik me alleen
larden van de periode in
herinne
r ik me alleen
larden van d
e periode in
Verder herinner ik me alleen
larden van de periode in
Capelle, vooral de problemen op de basisschool - zo veel
l de problemen o
p de basisschool - zo veel dat
Capelle, vooral de problemen op de basisschool - zo veel dat
ik er weg moest. Er schijnt een juf overspannen te zijn geraakt
. Er schijnt een
juf overspannen te zijn geraakt
ik er weg moest. Er schijnt een juf overspannen te zijn geraakt
door mijn gedrag in de klas. Verder de vriendjes, al weet ik
ag in de klas. V
erder de vriendjes, al weet ik
door mijn gedrag in de klas. Verder de vriendjes, al weet ik
van sommigen de namen niet meer. Een beetje vechten en
de namen niet
meer. Een beetje vechten en
van sommigen de namen niet meer. Een beetje vechten en
kattenkwaad uithalen met andere jongetjes. Wat me nog go
thalen met ande
re jongetjes. Wat me nog goed
kattenkwaad uithalen met andere jongetjes. Wat me nog goed
voor de geest staat, is dat ik een keer met een opblaasbootje
taat, is dat ik
een keer met een opblaasbootje
voor de geest staat, is dat ik een keer met een opblaasbootje
in een kleine plas dreef. Kinderen waar ik ruzie mee had,
plas dreef. Kin
deren waar ik ruzie mee had,
in een kleine plas dreef. Kinderen waar ik ruzie mee had,
gooiden vanaf de kant stenen naar mij. Dat was beangstige
de kant stenen n
aar mij. Dat was beangstigend:
gooiden vanaf de kant stenen naar mij. Dat was beangstigend:
hoe dichter ik bij de kant kwam, hoe groter het risico dat ze
bij de kant kwam
, hoe groter het risico dat ze
hoe dichter ik bij de kant kwam, hoe groter het risico dat ze
me zouden raken. Toen ik er thuis over vertelde, kreeg ik
n. Toen ik er t
huis over vertelde, kreeg ik
me zouden raken. Toen ik er thuis over vertelde, kreeg ik
klappen, ik begreep niet waarom. In diezelfde plas zakte i
reep niet waarom
. In diezelfde plas zakte ik in
klappen, ik begreep niet waarom. In diezelfde plas zakte ik in
de winter ook nog eens door het ijs. Ik dacht dat ik verdronk
og eens door het
ijs. Ik dacht dat ik verdronk
de winter ook nog eens door het ijs. Ik dacht dat ik verdronk
maar twee meisjes kwamen mij te hulp en trokken me op het
jes kwamen mij
te hulp en trokken me op het droge.
oge.
In deze period
e heb ik een ti
jdje bij mijn oma gewoond in
In deze periode heb ik een tijdje bij mijn oma gewoond in
Bolnes, een gemeente net buiten Rotterdam waar mijn moed
meente net buit
en Rotterdam waar mijn moeder