Page 5 - VA06_2018

daar al heel lang actief is en heb Jacque- lina gevraagd of ze mee wilde gaan.” “Een geweldige, of misschien kun je beter zeggen, overweldigende ervaring”, vult Jacquelina aan. “Je werkte daar onder heel primitieve omstandigheden. Er werd een klaslokaal vrijgemaakt. De patiënten gingen op een tafel liggen en vervolgens gingen we aan het werk. We hadden wel wat spullen meegenomen uit Nederland, maar het was vooral impro- viseren. We gingen ’s ochtends eerst naar de supermarkt om daar veel essen water te kopen om tenminste verzekerd te zijn van schoon water bij het spoelen. We hadden wel wat alcohol meegeno- men om te ontsmetten, maar voor het overige gingen de gereedschappen in een snelkookpan. Het tweede jaar wisten we al wat beter wat ons te wachten stond en hebben we veel spullen uit Nederland meegenomen.”
Voorlichting
Dit jaar dus gaat het tweetal in okto-
ber twee weken naar het weeshuis
in Oeganda. Daar is de stichting HUG (Help Uganda) al langere tijd actief. De stichting heeft in het weeshuis zelfs
een kleine tandartspraktijk opgezet, waar individuele tandartsen met hun assistenten vanuit Nederland twee keer per jaar zorg komen verlenen. Dit jaar
is het de beurt aan het tweetal uit Epe. “De omstandigheden zijn daar wel wat beter dan in Kenia. In het weeshuis komt bijvoorbeeld twee keer per jaar een medewerker van de stichting langs om onder andere poetsinstructies te geven. Heel belangrijk, want de beste zorg is na- tuurlijk preventieve zorg en voorlichting. En voor de wat specialistischer zorg moeten ze inderdaad wachten tot er
een team vanuit Nederland komt”, zegt Sabine die er direct aan toevoegt dat tandheelzorg in Oeganda een moeilijk verhaal is. “Er worden ook wel tandart- sen in Oeganda opgeleid, maar zodra ze klaar zijn met hun opleiding vertrekken ze al snel naar het buitenland, omdat daar meer geld te verdienen is.”
Improviseren
Ook al zijn de omstandigheden in Oe- ganda dan misschien iets beter; het blijft roeien met de riemen die je hebt. Dat weet ook Jacquelina. “Er is daar eenvou- dige apparatuur, maar het kan zo zijn dat de stroom uitvalt en wat doe je dan? Er zijn zelfs mogelijkheden om röntgenfoto’s te maken al schijn je de foto’s wel in een bak met een chemische vloeistof te moe- ten ontwikkelen, zoals we vroeger hier onze foto’s ontwikkelden. Dat zijn zaken
VA-KRANT
De omstandigheden vragen om veel improvisatievermogen, zoals hier in Kenia waar Schuyt en Scheffer eerder hun diensten aanboden.
waar je op in moet spelen. En naast de kinderen van het weeshuis komen er ook passanten. Die horen dat er een tandarts is en komen dan vanuit de omliggende dorpjes soms uren lopen om ons op te zoeken. Dat doe je niet voor een simpele controle. Die mensen hebben vaak heel ernstige tandklachten en veel pijn.”
Bewustwording
Tandartshulp ergens in een dorp op het platteland in het Afrikaanse Oeganda. Dat klinkt als een druppel op een gloei- ende plaat. “Die opmerking krijgen we vaker”, zegt Sabine, “Maar wist je dat
90 procent van de mensen in Afrika tand- problemen heeft? Heel af en toe gebeurt het zelfs dat we patiënten helpen die door hun gebitsproblemen in een levens- bedreigende situatie terecht dreigen te komen. Daarnaast hoop je dat de kinde- ren en passanten die je helpt pijnvrij blij- ven. Het kan je levensplezier aanzienlijk vergroten. Ik wil ze graag laten ervaren hoe het voelt als je beschikt over een gezond en pijnvrij gebit. Je hoopt dat je zo de basis legt voor een stukje betere gezondheidszorg en dat er een soort olievlek ontstaat. Bewustwording en dus poetsinstructie is een belangrijk punt.”
Onbetaalbaar
“Je krijgt van het werk dat je daar doet een bepaalde energie. Het is werk dat
er toe doet. We hebben in Kenia ook gemerkt dat je voor een pauze echt uit je werk gehaald moet worden, want je blijft doorgaan. Je wilt in de korte tijd dat je er bent zoveel mogelijk mensen helpen, maar ergens moet de deur ’s avonds dicht”, zegt Sabine, die nog maar eens op het puntje van haar stoel is gaan zit- ten om uit te leggen hoe noodzakelijk de goede tandzorg in deze landen is. Ook
Jacquelina ervaart die positieve energie. “Persoonlijk vind ik het geweldig om in de korte tijd dat ik deze kinderen zie, contact met ze te leggen. Ze komen bang en soms heel argwanend binnen. Ik pro- beer ze op hun gemak te stellen en als ze dan met een glimlach na de behande- ling weer naar buiten lopen, dat vind ik onbetaalbaar.”
Gadgets
Belangrijk bij het werk dat het tweetal doet is de beschikbaarheid van voldoen- de gereedschappen en materialen om de zorg zo goed mogelijk uit te voeren. De Stichting Help Uganda zamelt daarvoor geld in, maar Scheffer en Schuyt hebben ook zelf in Nederland diverse sponsors benaderd. Zo vertrekken zij in oktober met een koffer vol gesponsorde anti- biotica, pijnstillers en desinfecterende materialen. Daarnaast is er nog een wens om kleine gadgets mee te nemen voor de kinderen in het weeshuis. “We betalen onze eigen reis en ons verblijf. Gelden die de stichting ontvangt gaan voor 100 procent naar Oeganda. Er blijft geen geld aan de strijkstok hangen.”
En bij terugkomst geen problemen om het dagelijks werk als tandarts weer op te pakken? Sabine: “Ja, dat kost wel een weekje voordat je het weer een beetje achter je kunt laten. Je ziet opeens weer hoe goed we de zorg in Nederland georganiseerd hebben. Dat er dan nog mensen zijn die over de kleinste dingen lopen te klagen, daar kan ik me dan wel eens over verbazen.”
www.stichtinghug.nl
Tekst en foto pagina 4: Gerrit Tenkink Foto pagina 5: Eigen foto
MENS & WERK | 5