Page 4 - De mosterd van Abraham

De ziekte van de gravin
Op een woensdagnamiddag in oktober van het jaar 1921 trok pater Jan naar de bibliotheek van het kasteel om er zich een paar boeken uit te zoeken waar hij nog iets zou kunnen uit bijleren. Tot zijn gro- te verbazing was de gravin daar net hetzelfde aan het doen. Beiden schrokken van elkaar. Het was de pater die als eerste de stilte verbrak en vroeg: ‘Clara, ga jij nu ook beginnen lezen?’
Clara antwoordde: ‘Wel Jan, ik heb er schoon genoeg van om hele dagen op mijn bed te liggen mediteren, nadenken, of bidden, en zo dacht ik bij mezelf dat het niet gezond voor me is om altijd in dezelf- de kringetjes van mijn gedachten te blijven ronddolen. Door altijd maar over hetzelfde te zitten nadenken, te piekeren, of in het beste geval al wat te mediteren, daar kom je niet ver mee. Daarom heb ik besloten om tussendoor ook al eens een levensbeschouwelijk boek te lezen, alleen weet ik niet welk ik moet kiezen, met welk ik zou moe- ten beginnen. Kan jij me daar soms bij helpen? Kan jij me daarbij wat goede raad geven misschien?’
‘Ik weet uiteraard niet waar jij juist naar op zoek bent, Clara. Ik kan je alleen maar zeggen dat ik momenteel erg veel leer uit de boeken van Sigmund Freud, en misschien nog meer uit die van Carl Gustav Jung en ook wel uit die van Alfred Adler. Het is niet zo dat ik “alles” geloof wat die kerels schrijven, maar ze geven me wel veel stof tot nadenken en ze schrijven, alle drie, in hoofdzaak over het innerlijk leven van de mens. Ze proberen alle drie, elk op hun eigen speci eke manier, uit te zoeken hoe de innerlijke mens, zijn psyche zeg maar, in elkaar steekt, wat ons drijft, ja zelfs hoe we er ziek van worden, zenuwziek in hoofdzaak, ook al hebben zij het ook al wel eens over psychosomatische ziektes, of stoornissen.’
‘En, waarom zeg je me dat nu, Jan? Denk jij nu ook al dat ik zenuw- ziek ben?’
‘Nee, Clara, ik weet niet wat jou mankeert, maar hele dagen in bed steken en geen zin hebben om wat dan ook te doen, dat is toch ook niet zo meteen de meest gangbare en gebruikelijke manier om door het leven te gaan. Wat denk je daar immers zelf over? Trouwens, hoe
24