Page 7 - VA01_2018

Bezorgd en bevlogen
Noem de naam van een regionale journalist. Bij velen zal Dick van der Veen (77) de eerste zijn aan wie je denkt. Geen wonder. Hij is al meer dan 60 jaar actief, waarvan 56 jaar in de gemeenten Epe en Heerde. Vaak aimabel, soms een luis in de pels en nog altijd bevlogen. Als het over politiek gaat, kan hij zich nog altijd opwinden. Over zijn eigen toekomst als journalist maakt hij zich geen zorgen. Wel over de journalistiek in zijn algemeenheid.
Dick van der Veen kwam in het voorjaar van 1961 naar Epe om als dagbladjournalist aan de slag te gaan voor de Nieuwe Apel- doorns Courant (tegenwoordig De Stentor). Vanaf 1981 werkte hij als weekbladjournalist voor de Veluwe Expres (de voorlo- per van het Veluws Nieuws). In 1968 trad hij ook in dienst bij Radio Oost (nu Omroep Gelderland) als nieuws- en sportver- slaggever. Hij was op de radio te beluisteren, maar schreef ook nieuwsberichten die vervolgens op de radio werden voorgele- zen. “Toen had nieuws nog een heel andere snelheid. Ik typte een bericht en gaf het mee aan de chauffeur van de VAD-bus, inclusief een sigaar voor de bewezen dienst. Die leverde de envelop vervolgens af bij de trein naar Enschede waar ze dan twee of soms drie dagen later op de radio werden voorgele- zen. Het nieuws verspreidde zich minder snel, dus na drie dagen was het nog steeds nieuws”, lacht Van der Veen, die in de loop der jaren meewerkte aan talloze regionale boeken en die als regionaal journalist nog altijd werkzaam is voor het weekblad Veluweland en voor TV Noordoost Veluwe.
Geen voorkeur
En of het nu radio-, tv-, dagblad- of weekbladjournalistiek betreft; Van der Veen heeft geen voorkeur. “Alles heeft zijn charme. Dat is ook mijn probleem. Ik kan niet kiezen. Ik vond en vind nog steeds alles leuk. Bij tv heb je een groot bereik, maar het nadeel is dat je veel tijd kwijt bent aan een paar minuten zendtijd. Op de radio kun je snel nieuws brengen. Bij een dagblad ligt het accent op het nieuws en is de afwisseling dus groot. En bij de weekkrant kun je meer de diepte in. En
Dick van der Veen: “Vroeger moest het goed zijn en mocht het wat kosten. Nu is het goed als het niks kost. Zo’n instelling gaat ten koste van de kwaliteit.”
VA-KRANT
MENS & WERK | 7