Page 6 - Contact2017-01

ALGEMEEN SV Epe
Henk van Doorm op zondagavond: ‘Wat hep ze umaak?’
We weten het allemaal: SV Epe kent een rijke historie. Veel oudere Epenaren, die we dan misschien niet zo vaak meer op het voetbalveld zien, hebben heel wat uurtjes bij de club doorgebracht. Als voetballer, als vrij- williger, als trainer, als leider en gewoon als voetballiefhebber. Een van hen is Henk van Doorm. We zien hem nog zelden langs de lijn, maar iedere zondagavond als hij terugkomt van zijn vriendin zoekt hij als eerste op Teletekst: ‘Wat hep ze umaak?’
“Het is gek, ik kom er al jaren niet meer, maar op zondagmid- dag denk je toch: ‘Ze zijn aan het voetballen, hoe zou het gaan?’” Dat zegt Henk van Doorm, keeper van Epe 1 in de jaren ’50 en het eerste deel van de jaren ‘60. Henk werd in die jaren meerdere keren kampioen met SV Epe, dat toen nog aan de Spoorlaan en aan de Kweekweg voetbalde.
We gaan op dinsdag 28 februari op bezoek bij Henk. Op tafel liggen fotoboeken en het boek ‘Zeventig jaar SV Epe’ klaar. We hebben het nauwelijks nodig, al blijft het plaatjes kijken een leuke bezigheid. Henk blijkt een goed geheugen te hebben en zeker als we naar de foto’s kijken, kan hij zonder haperen noemen wie er allemaal te zien zijn.
Tweedehands voetbalschoenen
Henk, geboren in 1933 en inmiddels dus 83 jaar, werd lid bij SV Epe in 1945. Het was, zoals hij vertelt, min of meer een vanzelf- sprekendheid. “Mijn vader kwam op een gegeven moment met een paar voetbalschoenen thuis. Nee, geen nieuwe, tweede- hands natuurlijk. Met van die grote dikke punten erop. Toen ben ik lid geworden.”Van die jeugdjaren weet hij zich niet zo veel meer te herinneren, maar wel dat ze naar Apeldoorn met de trein gingen en uitstapten bij Het Loo. “En dan moest je helemaal naar Victoria Boys lopen. Dat was wel 3 of 4 kilome- ter. Je had je thuis al omgekleed, dus tegen de tijd dat je eraan kwam zaten er geen noppen meer onder de schoenen.” Met de fotoboeken op tafel blijkt dat hij nog feilloos alle spelers van de teams waar hij in die tijd mee voetbalde kan opnoemen. Bertie Vijge, Ab Kamphuis, Piet Das, Wiechert Rorije, Teunis van Schoonhoven, Wim Bartelds, Corrie Nitert, Dick Berkho , Rein Huiskamp, zijn er zo een paar.
Tent
Een andere herinnering die bovenkomt is het jaarlijkse uitje naar Hoek van Holland. “Ja, dat was een belevenis. We gingen met de bus. We sliepen pal aan zee en het onweerde zo hard dat je bij het itsen elkaar in de tent zag liggen. Daar keepte ik ook mijn eerste wedstrijd. Normaal was Rudi Boshuizen onze keeper, maar die had steenpuisten en dus moest ik in de goal”, zegt Henk, die meer herinneringen heeft aan de tent dan aan het voetbal. “We hadden nog nooit in een tent geslapen. Ja, één keer met mijn broer Jan had ik in de wei bij ons huis aan de Langeweg een tent gebouwd van oude zakken. Daar gingen we een nachtje in slapen. M’n moeder heeft de hele nacht voor het raam gestaan, want die vond het maar wat eng.”
Stevige potjes
Het jeugdteam met Henk als keeper ging vervroegd naar de senioren, omdat er in de periode rond 1950 onvoldoende teams waren om een competitie voor A-teams (JO19,) samen te stellen. In de senioren schoven de spelers langzamerhand door naar de hogere teams en zo kwam ook Henk in het eerste elftal terecht, waar hij onder andere in het seizoen 1958-1959 en 1959-1960 twee keer kampioen werd. Over de kampioenschap- pen op zich heeft Henk niet veel te vertellen. “Ja, ik weet dat
de wedstrijden druk bezocht werden. Vooral tegen Hattem en Vaassen. Dan stonden er echt duizenden mensen langs de kant.
Henk van Doorm namens SV Epe in actie in de thuiswedstrijd tegen Quick Nijmegen (4-2), seizoen 1965-1966. Nadat hij door trainer Henk Oosterveld gepasseerd werd, kwam hij later onder Leon Beenhakker nog één seizoen terug in het eerste team.
6 SV Epe CONTACT