Page 3 - God de Vader & God de Moeder

6
vroeg, dan had hij toch kunne
n wachten op een romantischer
vroeg, dan had hij toch kunnen wachten op een romantischer
moment en op een betere plaats, vond Martha. Ze wist niet
en betere plaat
s, vond Martha. Ze wist niet hoe ze het had...
e ze het had...
Haar hoofd tolde
olde, ze moest
zich concentreren op het
Haar hoofd tolde, ze moest zich concentreren op het
melken. ‘Zou hij weer dronken zijn?’ vroeg ze zich vert
j weer dronken z
ijn?’ vroeg ze zich vertwijfeld
melken. ‘Zou hij weer dronken zijn?’ vroeg ze zich vertwijfeld
af. ‘Hoe zou hij anders op het idee komen om zijn meid ten
ij anders op he
t idee komen om zijn meid ten
af. ‘Hoe zou hij anders op het idee komen om zijn meid ten
huwelijk te vragen? Die kans had hij al veel eerder gehad als
gen? Die kans ha
d hij al veel eerder gehad als
huwelijk te vragen? Die kans had hij al veel eerder gehad als
hij dat gewild had. Waarom juist nu, na al die jaren? Waarom
had. Waarom jui
st nu, na al die jaren? Waarom
hij dat gewild had. Waarom juist nu, na al die jaren? Waarom
juist zij? Peter kon immers elk meisje krijgen dat hij wilde.
r kon immers elk
meisje krijgen dat hij wilde.
juist zij? Peter kon immers elk meisje krijgen dat hij wilde.
Welke vrouw droomt er immers niet van een schatrijke parti
oomt er immers n
iet van een schatrijke partij in de wacht te slepen?’
de wacht te slepen?’
‘Wat is er? Komt er nog
mt er nog iets v
an?’ vroeg Peter, met nog meer
‘Wat is er? Komt er nog iets van?’ vroeg Peter, met nog meer
aandrang en op een toon die weinig tegenspraak duldde.
p een toon die
weinig tegenspraak duldde.
ndrang en op een toon die weinig tegenspraak duldde.
Martha perste haar voorhoofd nog een beetje steviger teg
haar voorhoofd
nog een beetje steviger tegen
Martha perste haar voorhoofd nog een beetje steviger tegen
de warme flank van de koe. Ze kende Peter beter dan wie
k van de koe. Z
e kende Peter beter dan wie
de warme flank van de koe. Ze kende Peter beter dan wie
ook, hij zou niet opgeven. Hij was de enige zoon van de gr
et opgeven. Hij
was de enige zoon van de grote
ook, hij zou niet opgeven. Hij was de enige zoon van de grote
boer, een verwend kind dat altijd en overal zijn zin probeerde
nd kind dat alti
jd en overal zijn zin probeerde
boer, een verwend kind dat altijd en overal zijn zin probeerde
te krijgen. En wat hij niet meteen kreeg, probeerde hij te
wat hij niet m
eteen kreeg, probeerde hij te
te krijgen. En wat hij niet meteen kreeg, probeerde hij te
forceren of op een of andere manier af te dwingen. Niema
een of andere
manier af te dwingen. Niemand
forceren of op een of andere manier af te dwingen. Niemand
die dat beter wist dan Martha, zij had ondervinding met hem.
wist dan Martha,
zij had ondervinding met hem.
die dat beter wist dan Martha, zij had ondervinding met hem.
En dus was ze deze keer meer dan ooit op haar hoede. Nu
deze keer meer
dan ooit op haar hoede. Nu
En dus was ze deze keer meer dan ooit op haar hoede. Nu
mocht ze zeker geen brokken maken. Met het gevoelsleven
r geen brokken
maken. Met het gevoelsleven
En dus was ze deze keer meer dan ooit op haar hoede. Nu
mocht ze zeker geen brokken maken. Met het gevoelsleven
van je broodheer speel je niet, zeker niet als die Peter heet.
r speel je niet,
zeker niet als die Peter heet.
n je broodheer speel je niet, zeker niet als die Peter heet.
van je broodheer speel je niet, zeker niet als die Peter heet.
Als die haar de deur zou wijzen, dan kwam ze weer in doff
e deur zou wijz
en, dan kwam ze weer in doffe
van je broodheer speel je niet, zeker niet als die Peter heet.
Als die haar de deur zou wijzen, dan kwam ze weer in doffe
ellende te zitten en haar familie al evenzeer. Ze mocht er niet
en en haar famili
e al evenzeer. Ze mocht er niet
llende te zitten en haar familie al evenzeer. Ze mocht er niet aan denken,…
n denken,…
En dan kreeg
Martha de inval
van haar leven, zo dacht ze
En dan kreeg Martha de inval van haar leven, zo dacht ze
toch. ‘Maar…, maar…,‘ stamelde ze zonder op te kijken, ‘als
maar…,‘ stamelde
ze zonder op te kijken, ‘als
toch. ‘Maar…, maar…,‘ stamelde ze zonder op te kijken, ‘als
ik het goed voorheb, ben jij toch al jaren verloofd met een
orheb, ben jij t
och al jaren verloofd met een zekere Rita. Of ben ik verkeerd ingelicht?’
kere Rita. Of ben ik verkeerd ingelicht?’
‘Rita! Rita, … dat was gisteren!’ snauwde
… dat was giste
ren!’ snauwde Peter. ‘Rita,
‘Rita! Rita, … dat was gisteren!’ snauwde Peter. ‘Rita,
die heb ik aan mijn beste vriend verloren. Je vrienden va
mijn beste vri
end verloren. Je vrienden van
die heb ik aan mijn beste vriend verloren. Je vrienden van
vandaag zijn je vijanden van morgen, heeft mijn vader mij
e vijanden van
morgen, heeft mijn vader mij
vandaag zijn je vijanden van morgen, heeft mijn vader mij
altijd geleerd en ik moet hem gaan geloven. Maar laat ons
en ik moet hem
gaan geloven. Maar laat ons
altijd geleerd en ik moet hem gaan geloven. Maar laat ons
daar nu over zwijgen. Het verleden is begraven, de toekom
wijgen. Het verl
eden is begraven, de toekomst
daar nu over zwijgen. Het verleden is begraven, de toekomst
wenkt. Vanaf vandaag ben jij mijn lief, tenzij je problemen
andaag ben jij m
ijn lief, tenzij je problemen
wenkt. Vanaf vandaag ben jij mijn lief, tenzij je problemen
zoekt natuurlijk. Maar dat zou dwaas zijn als je het mij vraa
k. Maar dat zou d
waas zijn als je het mij vraagt.
zoekt natuurlijk. Maar dat zou dwaas zijn als je het mij vraagt.
Een kans als deze krijg je nooit meer!’
als deze kr
ijg je nooit meer!’