Page 29 - VA11_2023

Marian Grotens:

‘Diep respect voor De Kruimelschaar’

Marian Grotens is al een tijdje voorbij de pensioengerechtigde
leeftijd, maar nog altijd volop actief met van alles en nog wat. Ze
doet vrijwilligerswerk bij de Stichting Natuurlijk Welzijn, maakt
met regelmaat een lange-afstandswandeling en schildert bij twee
schilderclubs. “Als ik schilder, kan ik alles loslaten. Ik schilder als
het ware mijn hoofd leeg.” Marian woont al 35 jaar in Epe en daar-
voor ruim 10 jaar in Vaassen.

Wat is de mooiste plek in deze regio?
“Het Pluizenmeer op de Renderklippen. Ik heb er in 1976 nog ge-
schaatst met de kinderen van de Bernardusschool toen ik daar nog
leerkracht was. De vogels die je er hoort… en in en op het water is
er van alles te zien. Vooral in de lente is het er prachtig, als je de
kikkers hoort.”
Wat is je grootste ergernis?
“De landelijke politiek. Er zijn zoveel noodsituaties waar niks aan
gebeurt. ‘Groningen’, of de toeslagenaffaire; er wordt heel veel
over gepraat, maar de mensen hebben nog altijd hun geld niet. ‘Ga
eens aan het werk’ zou ik zeggen.”

Wie wil je een compliment geven?
“Dat is mooi dat je het vraagt. In mijn omgeving is er onlangs een
mevrouw van 98 jaar oud overleden. Zij had geen familie en het
hele netwerk om haar heen was weggevallen. Zij is de laatste fase
enorm goed geholpen door de vrijwilligers van De Kruimelschaar.
Diep respect voor deze mensen.”

Wat mis je in Epe?
“Zorg voor de openbare ruimte en dan vooral in de wijken. En dan
doel ik met name op de veiligheid. In het centrum van het dorp ligt
het er allemaal keurig netjes bij, maar kom eens in de wijken. Ik wan-
del veel, maar het is, zeker in deze tijd van het jaar, gewoon gevaar-
lijk om van de Vegtelarij naar bijvoorbeeld mijn tandartspraktijk te
lopen. Veel blad dat niet opgeruimd is en tegels die losliggen of stoe-
pen die omhoogkomen door boomwortels. Aan de uitvoerenden ligt
het niet. Die doen hun best, maar het kan allemaal wel wat beter.”

Welke horecagelegenheid zou je aanbevelen?
“VanOuds en De Baron. Bij beide gelegenheden zit je niet te dicht
op elkaar, staat de muziek niet te hard en is er een goede akoes-
tiek. Als ik ergens naartoe ga, praat ik graag met mijn gezelschap.
Het is dodelijk vermoeiend als je je heel erg moet inspannen om
elkaar te kunnen verstaan. Bovendien werken er vriendelijke men-
sen. Ook niet onbelangrijk, toch?”
Marian Grotens: “Als ik schilder, kan ik alles loslaten.
Ik schilder als het ware mijn hoofd leeg.” Tekst en foto: Gerrit Tenkink

VA-KRANT DE TOP 5 VAN... | 29